Πως μπορεί ένα τραγούδι να θυμίσει τόσα πολλά; Να φέρνει στο μυαλό εικόνες, άτομα, μυρωδιές, αγγίγματα..; Να σε γυρίζει πίσω στα παλιά. Να κάνει τα γόνατα σου να λυγίζουν στο άκουσμα του..
Ένα απλό τραγουδάκι.. μια μελωδία.. λίγοι στίχοι.. Κι όμως ανακινούν τόσα πολλά συναισθήματα μέσα, βαθιά στο είναι μας.
Είχα κολήσει χθες σε κίνηση. Άκουγα ένα τυχαίο σταθμό που έτυχε να έχει ωραία τραγουδάκια. Ξαφνικά.. έρχεται αυτό το κομμάτι Roxanne – Police. Και μου ήρθε η εικόνα σου στο μυαλό. Από μόνη της.. Χωρίς να το σκεφτώ. Χωρίς να με ρωτήσει. Θυμήθηκα την αρχή.. το στόμα σου.. τα μάτια σου.. το αυτοκίνητο.. τις βόλτες.. τα λόγια.. τα μισόλογα.. το δωμάτιο σου.. τα χέρια σου.. την ξαφνική πρώτη αγκαλιά.. το πρώτο φιλί στο σκοτάδι..
Πόσο σε ήθελα.. Πόσο μου λείπεις ώρες-ώρες. Πόσο πολύ φυλάω όλες τις αναμνήσεις σαν θυσαυρό. Ένα πραγματικό διαμάντι ΟΛΟΔΙΚΟ ΜΟΥ!
Roxanne, you don’t have to put on the red light
Those days are over
You don’t have to sell your body to the night
Roxanne, you don’t have to wear that dress tonight
Walk the streets for money
You don’t care if it’s wrong or if it’s right
Roxanne, you don’t have to put on the red light
Roxanne, you don’t have to put on the red light
Put on the red light, put on the red light
Put on the red light, put on the red light
Put on the red light, oh
I loved you since I knew ya
I wouldn’t talk down to ya
I have to tell you just how I feel
I won’t share you with another boy
I know my mind is made up
So put away your make up
Told you once I won’t tell you again it’s a bad way
Roxanne, you don’t have to put on the red light
Roxanne, you don’t have to put on the red light
You don’t have to put on the red light
Put on the red light, put on the red light
Αφιερωμένο σε σένα, σε μένα, στο τότε, στο κάποτε, στο τέλος, στα χείλη σου. Αφιερωμένο τελοσπάντων.