Ειν’ η ζωή μια θάλασσα
κι εμείς καπεταναίοι
κι είναι αλήθεια τυχεροί
όσοι πεθαίνουν νέοι….Κάθε λιμάνι και καημός
κάθε καημός και δάκρυ
είναι η ζωή του καθενός
θάλασσα δίχως άκρη.
Βρίσκομαι σε μια φάση εσωτερικής αναζήτησης. Αναρωτιέμαι ποια είναι τα σημαντικά και ποια τα ασήμαντα.
Είναι σημαντικό να αναπνέω, να αγαπώ, να πονώ, να έχω την όραση, την ακοή και την αφή μου. Είναι σημαντικό να υπάρχει μια αγκαλιά που να με περιμένει όταν γυρνώ το βράδυ απ’τη δουλειά, ένας καλός λόγος, ένα χαμόγελο. Είναι σημαντικό να έχω ένα άνθρωπο στη ζωή μου που να με αποδέχεται και να με αγαπά όπως είμαι. Είναι σημαντικό να’χω γύρω μου κάποια άτομα που να θεωρώ φίλους, χωρίς αντζέντα ή κάτι να κερδίσουν από μένα, να με νοιάζονται και να με εκτιμούν όπως τους νοιάζομαι και τους εκτιμώ εγώ. Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι σημαντικές γιατί τρέφουν τη ψυχή και προσφέρουν αγαλίαση και χαρά όταν είναι ειλικρινείς κι αγαπησιάρικες.
Είναι ασήμαντο τι ρούχα θα φορέσω, ή που θα πάω το βράδυ, ή αν θα βάλω ακριβά παπούτσια κι αρώματα. Είναι ασήμαντο αν αποδίδω στη δουλειά ή όχι γιατί δε μ’αρέσει αυτό που κάνω – δουλεύω απλά για το μισθό. Είναι ασήμαντο το μέγεθος του σπιτιού, η μάρκα του αυτοκινήτου, η μάρκες γενικά σε όλα τα προϊόντα και η ικανοποίηση της καταναλωτικής μανίας που μας επιβάλλουν να καταπιούμε με το έτσι θέλω οι μεγάλες επιχειρήσεις και τα συμφέροντα για να αισχροκερδούν εις βάρος μας.
Είναι σημαντική η αίσθηση της ελευθερίας, της αδελφοσύνης, της ανιδιοτέλειας, του αλτροουϊσμού. Είναι σημαντικό να δίνω χωρίς να περιμένω ή να θέλω να πάρω. Είναι σημαντικό να αγαπώ χωρίς να ψάχνω για ανταλλάγματα. Είναι σημαντικό να χαμογελώ στη ζωή και να λέω κάθε πρωί «πάλι καλά που’μαι ζωντανή». Είναι σημαντικό να εκτιμώ τα μικρά πράγματα, μια απλή χειρονομία, ένα αγαπημένο τραγούδι στο ράδιο, ένα χάδι από ένα φίλο, μια καλή κουβέντα από ένα άνθρωπο.
Μερικές φορές περνούν οι μέρες και ξεχνώ ή μπερδεύω τα σημαντικά με τα ασήμαντα. Όμως κάποιες στιγμές χρειάζομαι να σταματήσω και να κοιτάξω τα πραγματικά σημαντικά, να τα θυμηθώ. Να επαναπροσδιορίσω τη ζωή, τα θέλω να μπουν στη θέση που τους αξίζει. Τα πρέπει να μειωθούν. Είναι σημαντικό να κρατήσω τον αυθορμητισμό και τον ενθουσιασμό που είχα από παιδί. Το πηγαίο γέλιο που κυλά σα γάργαρο νερό από μέσα μου.
Ζηλιαρόγατα στην πόλη 
Σημαντικό είναι να μη νιώθεις ότι στερείσαι γενικότερα. Είτε ψυχικά είτε σε υλικό επίπεδο.
Και αυτό, είναι state of mind.
Όλα όσα αναφέρεις σαν ασήμαντα, δεν το συζητώ, είναι!
Αλλά αν ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ να μην τα έχεις ανάγκη, καταπιέζεσαι. Το θέμα είναι να μην τα έχει το μυαλό σου ανάγκη.
Το τι είναι σημαντικό και τι ασήμαντο, βρίσκεται – στον καθένα μας – βαθιά ριζωμένο μέσα μας. Όσο και αν αναγκαζόμαστε να πράξουμε – πολλές φορές – αντίθετα απ’ αυτά και να προσποιηθούμε ότι δεν μας νοιάζει, τα σημαντικά και τα ασήμαντα του κάθε ανθρώπου πιστεύω ότι «αλλάζουν» μόνο όταν «φύγει» από δω. 🙂
Φιλιά πολλά!
Καλή σου μέρα!
Lilith μου δίκιο έχεις, γιατί όταν νιώθεις στερημένος μιζεριάζεις και χαλάς τη δική σου διάθεση και των άλλων γύρω σου χωρίς λόγο 🙂
Φιλιά πολλά και καλημέρα και σε σένα καλή μου!
Βρισκόμαστε σε μια παρόμοια φάση! Δε μπορώ να σε συμβουλέψω γιατί και εγώ ψάχνω τα δικά μου.. Είναι όμορφο να ξέρεις πως σε αυτή την αναζήτηση δεν είσαι μόνος..
Καλό μεσημέρι!
Μariel καλωσήρθες στο μπλογκ μου 🙂
Είναι όντως όμορφο..
Καλή σου μέρα!
Εγώ πάλι είμαι συνεχώς σε μια φάση εσωτερικής αναζήτησης και δη των σημαντικών πραγμάτων, αλλά όπως κι εσύ μπερδεύομαι συχνά. Για μένα τα πιο σημαντικά είναι αυτά που αναφέρεις στην πρώτη πρόταση, καθώς και άλλα που μου δωσες την ιδέα να κάτσω να γράψω. Τι δουλειά κάνεις btw?
Στην εποχή που ζούμε είναι δύσκολο και γίνεται όλο και δυσκολότερο να ξεχωρίσουμε τα σημαντικά από τα ασήμαντα. Πρέπει να υπενθυμίζουμε συχνά τον εαυτό μας αλλιώς εύκολα παρασυρόμαστε από τα ασήμαντα.
Δουλεύω σε γραφείο, why? 🙂
Επειδή είπες ότι δε σου αρέσει η δουλειά σου και με έπιασε η περιέργεια 🙂
🙂 Έχω σπουδάσει κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που κάνω – κι αυτό που κάνω είναι για μένα φοβερά βαρετό… αλλά πληρώνει τους λογαριασμούς… you know? 😉