Δεν υπάρχει πιο καλοκαιρινό κι αγαπημένο τραγούδι απ’ αυτό. Όποτε τ’ακούσω με αρπάζει και με ταρακουνά.
Αφιερωμένο στον μήνα που έρχεται και τον περιμένω πως και πως, να φέρει γαλήνη, ηρεμία, διακοπές.
Μα γιατί το τραγούδι να ‘ναι λυπητερό
με μιας θαρρείς κι απ’ την καρδιά μου ξέκοψε
κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά
ανέβηκε ως τα χείλη μου και με ‘πνιξε
φυλάξου για το τέλος θα μου πεις
Σ’ αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω
κι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτος
λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ
ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος
κουράγιο θα περάσει θα μου πεις
Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό
Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό
μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε
από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως
που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε
κι εγώ ο τυχερός που το ‘χει δει
Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός
αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται
μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με φως
φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται
και φέγγει από μέσα η φυλακή
Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό
Ζηλιαρόγατα στην πόλη 
Ακούμπησε πολλές καρδιές αυτό το τραγούδι και έκανε πολλά μάτια να κλάψουν…!
Η δική μου δεν αποτέλεσε εξαίρεση. 🙂
Ο Παπάζογλου πάντα κανόνιζε τις συναυλίες του Αύγουστο για να ταιριάζουν με το πιο όμορφο τραγούδι του. Και ταίριαζαν. Πολύ!
«θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό»
ΚΑΙ το έχουμε τραγουδήσει ΚΑΙ το έχουμε ζήσει! 🙂
Φιλιά πολλά Amelinia μου!
Lilith μου μόλις πρόσεξα ότι στον τίτλο έγραψα Αυγουστός αντί Αύγουστος! 🙂
Θα τ’αφήσω όμως φαίνεται λες και τον έχει κτυπήσει η ζέστη και παραμιλά 😆
Aχ αυτός ο Παπάζογλου μας σημάδεψε με τα τραγούδια του. Όλα μια ιστορία καρφωμένη στην καρδιά.
Φιλιά!
Φοβερή επιλογή αυτό το : «Θα τ’αφήσω όμως φαίνεται λες και τον έχει κτυπήσει η ζέστη και παραμιλά» …
Καλές διακοπές .
Σίλια μου καλές διακοπές και σε σένα!
Αχ οι ατιμούτσικες αργούν και το νοσοκομείο με τρελαίνει. Που θα μου πάει όμως θα το πάρω το κολάι 🙂
Φιλιά!
Εξαιρετική επιλογή. Το αγαπώ πολύ αυτό το τραγούδι
.»…ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος, κουράγιο θα περάσει θα μου πεις»
Πρόσφατα άκουσα ότι ψηφίστηκε σαν το καλύτερο ερωτικό τραγούδι των τελευταίων 30 χρόνων.
Λογικό είναι! Τ’αγαπάμε όλοι πάρα πολύ! 🙂