Είναι Σάββατο απόγευμα και μερικές φορές τα Σάββατα τα αισθάνομαι σαν τις πιο μελαγχολικές μέρες τις εβδομάδας. Έχω περάσει μια ολόκληρη βδομάδα να τα περιμένω κι όταν έρθουν απλά δεν προσφέρουν τίποτα που ν’αξίζει αυτή την αναμονή.
Τις Κυριακές έμαθα να τις αντιμετωπίζω με ένα τρόπο: τις αγνοώ, προσποιούμαι πως είναι μια οποιαδήποτε άλλη μέρα και λειτουργεί. Έπαψαν να μ’ενοχλούν.
Τα Σάββατα όμως, όταν δεν έχω κάτι προγραμματισμένο, όταν τα λεφτά είναι λίγα για ψώνια, ή όταν απλά η διάθεση δεν υπάρχει για γύρες κι άσκοπές αγορές. Τα Σάββατα γίνονται μαρτύριο, μαύρη σιδερένια μπάλα που σέρνω στο πόδι. Και μη νομίζεις – την επόμενη βδομάδα πάλι το Σάββατο θα περιμένω να’ρθει.
υγ. φυσικά μουρμουρώ τώρα αλλά το βράδυ θα βγω… αν κι αυτό το βαριέμαι! δεν έχω υπόθεση!
Ζηλιαρόγατα στην πόλη 
εμένα το μόνιμο μου παράπονο είναι ότι τα Σαββάτα ξυπνάω τόσο αργά από την κούραση της εβδομάδα που και λεφτά να έχω 😛 δεν μπορώ να τα χαλάσω.
εγώ ξυπνώ την ίδια ώρα με τις καθημερινές!
αυτό το Σάββατο όμως μ’αρεσει καλύτερα απ’το προηγούμενο.. αν κι είναι νωρίς ακόμα!
Το δικό μου σημερινό Σάββατο πέρασε μετρώντας τα αεροπλάνα να περνούν πάνω από το σπίτι μου και συνδυάζοντας τας με τα δυο dvds καταστροφολογίας που είδα σήμερα…εεε είχα και ένα φόβο μην πέσει κανένα ακριβώς επάνω μου! 😆
Οπότε μην παραπονιέσαι είσαι σε καλύτερη φάση από μένα! 😉
Καλώς σε βρήκα!
Την προηγούμενη βδομάδα είδα κι εγώ στο ντισκάβερυ ένα αεροπλάνο που’πεσε σε μια πολυκατοικία στην Ολλανδιά και σκότωσε πολύ κόσμο. Τρομακτικό!
Καλώς σε βρήκα κι εγώ αστροφεγγιά με το όμορφο nick 🙂
Τα Σάββατα να σου πω την αλήθεια δε μου αρέσουν καν! Το βράδυ δε βγαίνω σχεδόν ποτέ Σάββατο γιατί έχει υπερβολικά πολύ κόσμο , τη μέρα μαζέυεται οικογένεια με παππούδες κλπ κλπ και όπως και να έχει δε τρελένομαι και όλας και στη διασκέδαση και το χειρότερο? Το πρωί με βγάζουν πάντα απτό κρεβάτι μου χωρίς να χαρώ ύπνο γιατί όλο και κάποια δουλειά πρέπει να γίνει και εγώ είμαι ξενύχτο απτην Παρασκευή..
Δράμα τα Σάββατα γατό-φιλενάδα!
Mariel σε βγάζουν απ’το κρεβάτι σου ενώ ακόμα νυστάζεις; Απαπαπαπα αυτό μου θυμίζει τη μάνα μου, μας το έκανε πολύ αυτό αλλά όχι τόσο τα Σάββατο όσο τις Κυριακές για να μας τραβολογήσει με το ζόρι στην εκκλησία. Κι είναι ο πιο γλυκός ύπνος το πρωί βρε παιδάκι μου. Να κλειδώνεις την πορτα του δωματίου σου! Εγώ αυτό έκανα και βρήκα την ησυχία μου 🙂
Έχεις δίκιο. Το Σάββατο τα θέλει τα ψώνια του. 🙂
Όταν τα λεφτά δεν είναι πολλά όμως, δεν χρειάζεται να αγοράσεις κάτι σημαντικό.
Μπορείς να πεταχτείς μέχρι το σουπερμάρκετ και να πάρεις κάτι μικρό και… ανεβαστικό! That’s what i do. 😉
Φιλιά πολλά!!!
ΥΓ: Χάθηκε η προηγούμενη ανάρτησή σου ή εγώ άρχισα να γερνάω και δεν ξέρω τι μου γίνεται;
Lilith μου εχω πολύ καιρό να πάω για ψώνια, και δεν εννοώ στο σουπερμάρκετ αλλά για ρουχαλάκια, για βιβλία, για σιντι, για καλυντικά, για τσάντα. Και στο σουπερμαρκετ που πάω μπαίνω και βγαίνω τρέχοντας γιατί συνήθως πάω μετά τη δουλειά κι είμαι κουρασμένη.
Φιλάκια!
υγ. δεν άρχισες να γερνάς. ούτε χάθηκε όμως. απλά ήταν παλιά και την έκανα αναδημοσίευση και μετά το μετάνιωσα. υπάρχει στην ημερομηνία που πρωτοαναρτήθηκε.
Bασικα το Σαββατο θελει παρειτσα θα ελεγα εγω! Ακομα κι αν τα λεφτα ειναι λιγα παντα υπαρχει περιθωριο για βολτα με μια φιλη και καφεδακι … Ο καιρος κραταει καλος ακομα…
Εγω πολλες φορες νιωθω ετσι τις Κυριακες τα πρωινα! Τοτε περνω τη φωτογραφικη μου μηχανη και ανηφοριζω προς την Πλακα, τους Αερηδες… ή χαζευω στο Μονααστηρακι.. Εχει και η μοναξια τα υπερ της! Λιγη αισιοδοξια χρειαζεται και κανεις μια χαρα παρεουλα με τον εαυτο σου!
Λιακάδα μου συμφωνώ απόλυτα! Με καλή παρεϊτσα και μια βολτίτσα όλα φαίνονται ρόδινα 🙂
Αν έμενα Αθήνα το ίδιο θα έκανα δεν το συζητώ. Μια βόλτα στο Μοναστηράκι πάντα μου έφτιαχνε το κέφι!
Μερικές φορές ο εαυτός μου κάνει καλή παρέα άλλες καθόλου καλή και δεν φεύγει όταν τον διώχνω για να μείνω μόνη μου 😆
Τώρα που το λές Αμελίνια μου το συνειδητοποιώ κι εγώ. Προς τη όλη αυτή η χαρά της Παρασκευής που την έκαναν και διάσημη με το TGIF? To Σαββατό μου χάνεται συνήθως σε ψώνια και κούραση. Σήμερα ήταν ακόμα χειρότερο γιατί περιείχε και μιά επίσκεψη σε νοσοκομείο χωρίς αποτέλεσμα. Ας το καλό, να πάει και να μη γυρίσει. Αχ πότε θα έλθει η Δευτέρα να ξεκουραστώ? Αυτό κι αν δεν το έχω πει στη ζωη μου. Φιλιά Αμελίνια μου.
🙂
Πιπερόριζα μου τη Δευτέρα δεν την πεθύμησα ποτέ αλλά επειδή είναι αρχή της βδομάδας έχω πάντα όρεξη και δύναμη.
Αντίθετως την Παρασκευή μου λείπουν και τα δύο.
Αν μας έδιναν αργία την Παρασκευή μια χαρά μέρα θα’ταν αλλά χλωμό το βλέπω 😆
Φιλιά