Τόσο φαίνομαι, τόσο αισθάνομαι

Είμαι 34μισό χρονώ, αν και φαίνομαι γύρω στα 27-30 απ’ότι μου λένε αυτοί που δε με γνωρίζουν. Ναι τους ρωτώ πόσο με βάζουν πριν τους πω την αλήθεια γιατί ποτέ δεν έχω απογοητευτεί απ’την ερώτηση.

Το θέμα είναι άλλο. Δε νιώθω 34μισό. Δε νιώθω καν 30. 27 ναι άντε κι 28 αλλά ως εκεί.

Ανεξαρτήτως τι ηλικία έχω πάντα αισθάνομαι καμιά πενταετία και βάλε μικρότερη. Είναι λες κι ο οργανισμός μου πάσχει από σοβαρής μορφής lag και μου πέρνει αρκετό καιρό για να συμβαδίσει το μέσα μου με την ηλικία της ταυτότητας. Φυσικά μέχρι το μέσα μου να φτάσει αυτή την ηλικία έχω ήδη μεγαλώσει κι άλλο άρα είναι ένα ατέρμονο παιχνίδι.

Ειλικρινά αυτό το 34 σαν αριθμός δε μου λέει τίποτα. Τι είμαι δηλαδή μεσήλιξ; Απαίσια λέξη δεν είναι αυτή; Τι σημαίνει μεσήλικας; Ότι σε άλλα τόσα χρόνια θα δω τα ραδίκια ανάποδα;

Έτσι κι εγώ αφού δεν νιώθω ούτε φαίνομαι για 34, συμπεριφέρομαι όσο το δυνατό σαν 27αρα. Ίσως βοηθά ότι δεν έχω παιδιά και έντονες υποχρεώσεις, πέρα απ’τη δουλειά. Νιώθω ότι αναπάσα στιγμή μπορώ να μαζέψω τα μπογαλάκια μου και να πάω να παίξω σ’άλλη παραλία… αν πείσω το σύζυγο να συμφωνήσει ή τουλάχιστον να μην έχει έντονες αντιδράσεις γι’αυτό.

Τώρα που έγραψα σύζυγο είναι κι αυτό το θέμα του ‘γάμου’ που όσο να’ναι δεν συμβαδίζει με ένα ανέμελο κορίτσι των 27. Ειδικά όταν αυτό το κορίτσι πάντα έλεγε πως δε θα παντρευτεί ποτέ. Όμως αν το σκεφτώ καλά τι είναι ο γάμος παρά μια επίσημη δέσμευση ενώπιον των άλλων; Αν έχεις μια σοβαρή σχέση είτε έχεις τη χαρτούρα να την υποστηρίξει είτε όχι η δέσμευση υπάρχει. Ίσως η βασική διαφορά του γάμου απ’τη σοβαρή σχέση να’ναι ότι αν θες να χωρίσεις στο γάμο πρέπει να εμπλακούν κι άλλοι.

Όπως και να’χει εγώ πάνω από 27 δεν νιώθω. Κι όταν ήμουν 27 ένιωθα μετά βίας 22. Άρα συναισθηματικά έμεινα στάσιμη κάποια χρόνια αφού το lag από 5 αυξήθηκε σε 7 χρόνια! 😆

Το κακό με τα 34 είναι ότι αρχίζουν οι πρώτες ρητίδες, οι γνωστές ρητίδες εκφράσης. Ειδικά εγώ που γελώ συνέχεια έχω δύο γύρω απ’το στόμα που πλέον φαίνονται κι όταν δε γελώ.. Σπαστικές! Ευτυχώς γύρω απ’τα μάτια κρατώ χαρακτήρα ακόμα, αν και οι σακούλες έχουν κάνει την εμφάνιση τους. Είναι λες και μια μέρα που δεν κοιτούσα εμφανίστηκαν μετά από ένα ξενύχτι και ξέχασαν να φύγουν! Βρε τις καλοπιάνω, βρε τις χαιδεύω, βρε κοιμάμαι σαν μωρό δεκάωρα. Τίποτα αυτές εκεί, όλο περηφάνια οι σκασμένες!

Κι είναι που είμαι πιο μεγάλη απ’τον Jim Morrison ρε γμτ. Πως γίνεται να είμαι πιο μεγάλη απ’το Jimmy? Ευτυχώς είμαι πιο μικρή απ’τον Elvis ακόμα γιατί δε θα το άντεχα!

Ίσως μ’όλα όσα γράφω να νομίζεις ότι κρύβω την ηλικία μου στην πραγματικότητα. Ποτέ δεν το’χω κάνει μέχρι τώρα. Πάντα λέω την ακριβή ηλικία μου, δεν βλέπω το λόγο να κρυφτώ. Αποφεύγω κάτι που έκανε η μάνα μου για χρόνια ολάκερα χωρίς λόγο, αφού είχε κι έχει δόξα τω Θεώ πολύ καλά γονίδια και τώρα στα 70 της κανένας δε τη βάζει πάνω από 60. Το ίδιο έκανε κι η γιαγιά μου, έκρυβε χρόνια επιμελώς και με μεγάλη επιμονή. Δεν κάνω το ίδιο γιατί δε μ’αρέσει καθόλου. Κι έπειτα τα χρόνια που έζησα μου προσθέτουν γνώσεις, εμπειρίες, στιγμές που καμιά δε θέλω να χάσω. Αγαπώ όλα τα χρόνια που έχω ζήσει ακόμα κι εκείνα που’ταν πιο μαύρα απ’τα άλλα.

Μόνο μια φορά, ανεξήγητο γιατί, όταν με ρώτησαν σε τηλεφωνική έρευνα αν είμαι 20-34 ή 35-55 κι ενώ τότε ήμουν 33 απάντησα, αμέσως κι αυθόρμητα 35-55! Δεν ξέρω πως μου’ρθε να πω ένα τέτοιο ψέμα ή τι θα κέρδιζα με το να προσθέσω 2 χρόνια στην ηλικία μου. Ακόμα δεν μπορώ να το εξηγήσω.

Αν λοιπόν ισχύει αυτό που λένε ότι είσαι όσο αισθάνεσαι τότε εγώ είμαι 27 εδώ και καμιά διετία και με βλέπω να συνεχίσω στα 27 τουλάχιστον για ακόμα 2 χρονάκια 🙂

Εσύ πόσο αισθάνεσαι;