.. οχι με τους φίλους μου για Κάιρο ταξίδι αναψυχής να σε ξεχάσω που τραγούδαγε παλιά η Κωνσταντίνα.
… αλλά μάλλον θα φύγω απ’το νοσοκομείο σύντομα! Μακάρι!
Όλοι μου λένε ν’αντέξω και πως συνηθίζεται ο πόνος ο καθημερινός που συναντάς σε όλους γύρω.
Εγώ όμως δε θέλω να συνηθίσω. Δεν μπορώ και ΔΕ ΘΕΛΩ!
υγ. μάλλον το όνειρο με το λεωφορείο ήταν πιο σημαδιακό παρά αυτό με την πόρτα που το πιο πιθανό βγήκε απ’τον φόβο…;
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
Έρχονται 2 τριήμερα! ΟΛΕ!
..επειδή ακριβώς η "δικαιοσύνη" είναι τυφλή ας το μάθουμε....τίποτε δεν χαρίζεται από τα πάνω, μονο κερδίζεται από τα κάτω...
ένας στίχος, χίλια συναισθήματα...
Γιατί πάντα κάποιος πρέπει να κάθεται και να παρατηρεί τους άλλους...
...τώρα και εις τας αγγλικάς εξοχάς!
Η εφημερίδα των φοιτητών του Παντείου Πανεπιστημίου
I am not getting older, I am getting better..
“The only people for me are the mad ones, mad to live, mad to talk, mad to be saved, desirous of everything at the same time, the ones who never say a commonplace thing, but burn, burn, burn, like fabulous yellow roman candles, exploding like spiders across the stars and in the middle you see the blue centerlight pop.” — Jack Kerouac
WordPress.com is the best place for your personal blog or business site.
ανάκατα, πασανάκατα, ανακατωμένα ή αρχαιοπρεπώς: Λίθοι, πλίνθοι, κέραμοι ατάκτως ερριμμένοι
by YOURS TRULLY.
The shack at the end of the world
/they say you used to be so kind, i never knew you had such a dirty mind//
καΤά Λάθος σΤεριανός. καΤά πάθος ζαΛισμένος.
Σκέψεις, απόψεις, προβληματισμοί και συναισθήματα. Στοχασμοί που ρίχτηκαν στο διαδίκτυο σαν μπουκάλια στο πέλαγος …
Episode 18: 100% Active dad
"Και το ξερό κεφάλι μου μυαλό ποτέ δε βάζει, όσο τα πόδια μου βαστούν, στο δρόμο θα με βγάζει"
CRIME DOES NOT PAY... PLUS, THE BUTLER DID IT! AND REMEMBER: WHAT DOESN'T KILL YOU, WILL -MOST LIKELY- TRY AGAIN... AND DON'T FORGET: TODAY IS A GOOD DAY FOR SOMEONE ELSE TO DIE.
ΓΛΥΚΟΠΙΠΕΡΑΤΟ ΚΟΚΤΕΙΛ ΚΑΙ ΜΙΚΡΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ ΖΩΗΣ
Fly Brick Fly
ημερήσια βιώματα... της "αθάνατης" ελληνικής επαρχίας
Just another me..
Δια της πληκτρολόγησης....ψυχοθεραπεία
Ζηλιαρόγατα στην πόλη 
Μισό λεπτό, βρε παιδάκι μου…
Κάποιο λάθος θα έκανε ο ονειροκρίτης σου με αυτό το όνειρο με την πόρτα.
Χμ… δεν πρέπει να είναι και πολύ καλός.
Να τον απολύσεις, αν θες τη γνώμη μου.
Μακάρι, πραγματικά, να φύγεις τελικά από αυτόν τον ψυχοφθόρο (για σένα τουλάχιστον) χώρο!
I’ll keep my fingers crossed for you. 😉
Φιλιά πολλά, καλό μήνα και ΚΑΛΗ ΑΝΟΙΞΗ!!!
Ε καλά οι ονειροκρίτες δεν τα βρίσκουν κι όλα βρε συ 🙂
Άλλωστε τα αληθινά προφητικά όνειρα είναι ελάχιστα. Και συνήθως νιώθω όταν κάτι είναι προφητικό. Αυτό δεν ήταν, το ένιωθα πιο πολύ σαν άγχος εκφρασμένο σε εικόνες.
Ψυχοφθόρος είναι ο χώρος για όλους με διαφορετικούς τρόπους πίστεψε με. Απλά άλλοι έχουν μεγαλύτερες αντοχές από μένα. Και δεν μιλώ για γιατρούς και νοσοκόμες που είχαν στόχο να δουλέψουν σε νοσοκομείο αλλά για όλο το υπόλοιπο προσωπικό.
Keep your fingers crossed sweety and thanks!!!
Καλή άνοιξη!
Αν όπως συνηθίζω να λέω «τα πόδια σου , κάθε πρωί που μπαίνεις στη δουλειά , σε … γυρίζουν πίσω» , … να φύγεις …
Μη φθείρεσαι . Η ζωή , μια ανάσα είναι . «Ανάπνευσέ» την με αέρα καθαρό .
Φιλάκια .
silia μου κάθε πρωί που έρχομαι κάθομαι όσο πιο πολύ μπορώ στο αυτοκίνητο και προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου να κατεβεί. Είναι απαίσιο και θέλω πολύ να αναπνεύσω καθαρό αέρα.
Ευχαριστώ πολύ για το κουράγιο που μου δίνεις!
Να’σαι καλά!
Αν σε ..»αρρωσταίνει» φύγε. Μην το σκεφτείς δεύτερη φορά!Και να μείνεις δεν πρόκειται να αποδώσεις.. Μόνο τον εαυτό σου θα φθείρεις εκει μέσα. Δεν είναι κρίμα? Υπάρχουν τόσα άλλα που μπορείς να κάνεις και να αποδώσεις ενώ παράλληλα να νιώθεις «ζωντανή» και τα πόδια σου να μην αρνούνται να ακολουθήσουν το πρέπει να πάω στη δουλεια μου…
Θα φύγω. Ελπίζω γρήγορα. Με αρρωσταίνει όπως λες και μερικές φορές χωρίς εισαγωγικά καν!
Κρίμα είναι να φθείρομαι για τη δουλειά, έχεις απόλυτο δίκιο!