..γιατί άμα φτάσεις και μπλέξεις με μ@λ@κες πάει την έβαψες.
Ακόμα είμαι στο κολο-νοσοκομείο δυστυχώς και ο Δ/ντης μου’χει σπάσει τα νεύρα. Σαν γιατρός που είναι (τρομάρα του!) θεωρεί ότι όλοι όσοι δουλεύουμε εκεί πρέπει να ‘μαστε ανά πάσα στιγμή της μέρας και της νύχτας σε αναμονή μπας και θυμηθεί κάτι να μας πάρει τηλ να μας ρωτήσει για τη δουλειά.
Οι άλλοι φυσικά, μεγάλοι γλύφτες και ρουφιάνοι, αν και εκνευρίζονται δεν λένε κάτι κι έτσι αυτός το θεωρεί απολύτως φυσιολογικό να παίρνει ό,τι μέρα και ώρα του κατεβεί και να ρωτά πράγματα της δουλειάς που έτσι κι αλλιώς δεν μπορώ να κάνω κάτι γι’αυτά αν δεν είμαι στη ρημάδα τη δουλειά.
Σταμάτησα λοιπόν κι εγώ να του απαντώ και άρχισε να με καλεί στο γραφείο για επιπλήξεις, να φωνάζει όπου σταθεί κι όπου βρεθεί ότι ‘είμαστε σημαντική υπηρεσία και πρέπει να απαντάμε το τηλέφωνο μας όλες τις ώρες’ μάλιστα σε ένα κατσάδιασμα μου είπε ότι πρέπει να το έχω ανοιχτό και τη νύχτα κι ότι εκέινος δεν το κλείνει ποτέ. Άκου απαίτηση;! Βγαίνεις απ’τα ρούχα σου ή δε βγαίνεις;
Και το τρομερό του επιχείρημα είναι: αν γίνει κάτι; μια φωτιά στο νοσοκομείο πως θα σε βρούμε; Το θέμα είναι ότι ποτέ , ούτε μια φορά, δε με πήρε για κάτι σοβαρό, αλλά για βλακείες του κερατά, π.χ. μια μέρα θα’χε κάτι επίσημους και ήθελε να με ρωτήσει αν έχουμε τραπεζομάντηλο;! Που να ξέρω του λέω θα ρωτήσω αύριο την υπεύθυνη.
Είναι άχρηστος με το Α κεφαλαίο και οι ανώτεροι το ξέρουν γιατί όταν πήγε για τη θέση του Γεν. Δ/ντή μάθαμε ότι η βαθμολογία του ήταν…. 0 ναι ναι 0 ούτε ένα βαθμό δεν του έβαλαν κι ας είναι του κόμματος κτλ κτλ. Εδώ προσπαθούσαν να τον πετάξουν εκτός νοσοκομείου προαγωγή θα του έδιναν;
Συμπεριφέρεται λες κι είμαστε γιατροί και πρέπει να’μαστε σε εφημερία 24 το εικοστετράωρο ό,τι κι αν γίνει. Αφού κι όταν αρρώστησα σε μια φάση με έπαιρνε τηλέφωνο κι όταν ήμουν με άδεια σε διακοπές. Δε σέβεται τίποτα και κανένα. Φταίνε και οι άλλοι που δεν του λένε τίποτα μπροστά του αλλά τον θάβουν κανονικά και με το νόμο πίσω απ’την πλάτη του.
Βαρέθηκα εκεί μέσα και τους αηδίασα εντελώς! Να δώσει ο Θεός να φύγω από κει μέσα και τι δε δίνω!
Ζηλιαρόγατα στην πόλη 
Αυτός δεν το κλείνει ποτέ το κινητό γιατί είναι γιατρός και πολύ καλά κάνει. Εσύ όμως, δεν έχεις κανένα λόγο να το κάνεις αυτό. Εκτός και αν η απάντηση στην ερώτηση «έχουμε τραπεζομάντηλο» είναι θέμα ζωής και θανάτου. Εγώ νομίζω ότι είναι μοναξιασμένος τύπος και ψάχνει αφορμές για να σας μιλάει στα τηλέφωνα. 😆
Υπομονή πάντως, γιατί αφού όπως λες έχει πάρει τη θέση από… κόμμα, είναι σίγουρο ότι εσύ θα φύγεις πριν από αυτόν. Και τα έπιπλα θα φύγουν πριν από αυτόν! Μη σου πω και οι τοίχοι! 😆
Φιλιά πολλά και υπομονή…
Μην φρικάρεις εντελώς τώρα που έχεις φάει όλο το βόδι και σου έμεινε η ουρά. 😉
Ναι μωρέ ήταν αγχωμένος αν θα κάνει καλη εντύπωση στους ανώτερους με τα τραπεζομάντηλα καταλαβαίνεις! Άσε που έγινε τρελή φάση όταν είπε αυτός σε μια κοπέλα συνάδελφο την ώρα που τραβούσαν τα κανάλια (τοπικά μην φανταστείς) να δώσει μια καρέκλα σε ένα όρθιο και πάει αυτή να του την πάρει και τι γυρίζει η ψωνάρα ο ανώτερος και της λέει; ‘Άντε κοπέλα μου δεν βλέπεις πως τραβάνε οι κάμερες;’ Μιλάμε αυτός αγχώθηκε μπας και δεν τον δείξουν στις ειδήσεις το βράδυ, ο καβαλημένος 😛
Μοναξιασμένος δεν ξέρω ανίκανος που προσπαθεί να καλύψει τις ανεπάρκειες του σίγουρα είναι πάντως. Απ’το στόμα σου και στου θεού τ’αυτί να φύγω πριν απ’αυτόν από κει μέσα. Όσο το δυνατό γρηγορότερα τόσο το καλύτερα. Αυτός αφηπυρετεί σε κάποια φάση σε κανένα χρόνο αλλά δε θέλω να ‘μαι εκεί με τίποτα ως τότε.
Έχεις απόλυτο δίκιο δεν πρέπει να φρικάρω τώρα που’μαι με το ένα πόδι στην έξοδο 🙂
Να’σαι καλά για τις συμβουλές σου Λιλιθ μου!
Φιλιιά πολλά!!!!!!
Καλά , σοβαρή είσαι , που θα χάσεις την δουλειά σου (δεν ξέρω και τί ακριβώς κάνεις εκεί μέσα) για έναν υστερικό κομπλεξικό …
Ρίχτο στην πλάκα . Εντάξει , δεν λέω ότι είναι εύκολο , αλλά … «Η Ζωή είναι δύσκολη» … το είπε και ο Βούδας …
Γέλα amelinia μου … Γέλα .
Σίλια μου δε θα τη χάσω. Απλά προσπαθώ να πάω αλλού. Αν δεν τα καταφέρω τι να κάνω θα ανεχτώ μέχρι νεωτέρας. Ελπίζω όμως να τα καταφέρω.
Κάτι θα ήξερε ο Βούδας 🙂
Γελώ Σίλια μου κι όταν δε γελώ σίγουρα χαμογελώ 😉
Φιλιά!
Yπομονη~! Χαμογελα ευγενικα μπροστα του και … κατα τα αλλα μπαινακης και.. βγαινακης που λεγαμε σαν ειμαστε μικρες! Γειωσε τον, τον μακ@κ@! Θα συναντησεις πολλους τετοιους στη ζωη και στη δουλεια σου! Εχεις ακουσει που λενε «ουδεις μωροτερος των ιατρων αν δεν υπηρχαν οι διμοδιδασκαλοι» ? Πιστεψε με , ισχυει!
Λιακάδα μου υπομονή κάνω αλλιώς θα’χα ήδη φύγει!
Δυστυχώς έχεις δίκιο σαν κι αυτόν ένα σωρό.
Αυτό που λένε δεν ισχύει πιστεύω γιατί έτυχε να δουλέψω και με δάσκαλους και πίστεψε με οι γιατροί είναι μακράν χειρότεροι, πιο υπερόπτες και εγωιστές. Ό,τι θέλουν το θέλουν χθες!
Φιλιά
Xεχεχεχε
νομίζω πως κάνουμε ακριβώς την ίδια δουλειά… με δυο διαφορές:
1. το χρώμα των ρούχων μας
2. οτι για εμενα ειναι προσωρινο… εντελώς προσωρινό…
…ευχομαι να φυγεις απο εκει, γιατι εγω αρχίζω και πιστεύω ότι η τρέλα, η βλακεία και η ανικανοτητα, όταν πάνε μαζί, μετατρέπονται σε ιογενή νόσο : κολλάει!!
Ουδέν μονιμότερο του προσωρινού λένε γι’αυτό να προσέχεις! 🙂
Κι εγώ το εύχομαι γιατί δε θέλω να κολλήσω τίποτα απ’όλα αυτά!