Χαρά μου!

Είμαι πολύ χαρούμενη. Πήγαμε χθες στον γυναικολόγο (που’ναι εξαιρετικός!) και είδαμε το μωράκι μας να κτυπά παλαμάκια!! Ήταν πολύ συγκινητικό. Ακούσαμε και την καρδούλα του. Όλα δόξα τω Θεώ πάνε μια χαρά. Δε χορταίνω να το κοιτάω όταν πάμε στο γιατρό γιατί εκείνες τις στιγμές αισθάνομαι πραγματικά ότι είμαι έγκυος. Είναι σαν ενέσεις συνειδητοποίησης! Ίσως όταν μεγαλώσει κι άλλο και αρχίσω να το νιώθω να αισθάνομαι πιο έντονα ότι είμαι έγκυος. Ίσως παίζει ρόλο και το ότι δε μου φάνηκε ακόμα έτσι μπόρεσα να επιλέξω εγώ τη στιγμή που θα το έλεγα σε άτομα συγγενικά, φιλικά και στη δουλειά.

Τώρα με το μωρό πήραν άλλα πράγματα προτεραιότητα και δε με νοιάζει και τόσο για τη δουλειά. Ό,τι είναι να γίνει ας γίνει, φτάνει ό,τι κι αν γίνει να’ναι για το καλό του μωρό μου. Δε θέλω να το επηρεάσω αρνητικά με αποφάσεις μου.

Αυτοί οι μήνες της εγκυμοσύνης είναι καταπληκτικοί τελικά. Υπάρχει πιο όμορφη αίσθηση από το ότι κουβαλάς ένα νέο άνθρωπο μέσα σου; Νομίζω, κρίνοντας από όλα όσα έχω ζήσει μέχρι τώρα, ότι δεν υπάρχει. Όποτε βλέπω το μωράκι να κουνιέται νιώθω ότι είμαι ευλογημένη και μαγεύομαι. Άλλο να ακούς για εγκυμοσύνη και γέννα άλλων κι άλλιως είναι όταν πρόκειται για σένα. Μπορεί να παίζει και ρόλο που για τόσα χρόνια δεν είχε έρθει το μωρό και με ξάφνιασε τόσο γλυκά κι ευχάριστα ο ερχομός του! Ίσως πριν να μην ήμουν έτοιμη.

Τώρα περιμένω το υπερηχογράφημα του 5ου μήνα να δω με σιγουριά το φύλο και ότι όλα πάνε καλά. Ο γιατρός μου είπε ότι είναι μάλλον κοριτσάκι αλλά θα ξέρουμε στα σίγουρα σε ένα μήνα. Ό,τι φύλο και να’ναι θέλω να’ναι καλά και υγιές πάνω απ’όλα.

Προσπαθώ να φανταστώ τον εαυτό μου σαν μαμά και δε μου έρχεται, δε μου βγαίνει μου φαίνεται εξαιρετικά περίεργο και θαυμάσιο. Γράφω τα ίδια και τα ίδια για να με κάνω να τα συνειδητοποιήσω αλλά μάλλον όταν κρατάω το αγγελούδι μου στην αγκαλιά μου τότε θα συνειδητοποιήσω την αλήθεια θέλοντας και μη ε; 🙂