Έφυγα απ’το νοσοκομείο επιτέλους και πήγα αλλού. Δεν είναι βέβαια τέλεια εκεί αλλά δεν είναι και νοσοκομείο! Τώρα θέλουν να πάω να παραδώσω τις εκκρεμότητες του νέου υπαλλήλου και όσο κι αν ξέρω ότι πρέπει να πάω για λίγες ώρες πίσω εκεί δε θέλω με τίποτα να ξαναπάω! Γενικά όταν φύγω από κάπου, ειδικά κάπου όπως το νοσοκομείο που δε μου άρεσε καθόλου μ’αρέσει να ρίχνω κυριολεκτικά μαύρη πέτρα πίσω μου και να μην επιστρέφω. Τελοσπάντων θα πάω αύριο και ελπίζω κι εύχομαι να’ναι η τελευταία φορά.
Η εγκυμοσύνη προχωρά σταθερά ευτυχώς. Το μωράκι μεγαλώνει και προχθες την ώρα μιας σύσκεψης έφαγα την πρώτη επίσημη κλωτσιά μου και αντί να ακούω τι λεγόταν χαζογελούσα για την κλωτσιά 😆
Το αγαπάω αυτό το μωράκι τόσο μα τόσο πολύ που δεν λέγεται πόσο και την Δευτέρα που μας έρχεται θα πάμε με το καλό να δούμε το φύλο και αν όλα πάνε καλά. Ανυπομονώ κι αγχόνομαι. Ανυπομονώ γιατί θα δω επιτέλους το φατσουλίνι μου και θα συνειδητοποίησω λίγο ακόμα πως είναι το μωράκι που πατάει την κύστη και τρέχω νύχτα-μέρα στην τουαλέττα πανικόβλητη 🙂 Και αγχόνομαι γιατί θέλω να σιγουρευτώ πως όλα πάνε καλά. Ο Θεός κι η Παναγιά βοηθοί!
Πάντως αισθάνομαι, ειδικά τώρα που τέλειωσαν οι πολλές αναγούλες, ότι είναι πανέμορφο, μαγικό και απίστευτα γλυκό να έχεις ένα μικρό πλασματάκι μέσα σου. Δεν υπάρχει τίποτα πιο κοντινό και πιο δυνατό που θα αισθανθείς ποτέ στη ζωή σου. Τι ευλογημένες είμαστε εμείς οι γυναίκες που μπορούμε να φέρουμε ένα παιδί στον κόσμο. Δε θα άλλαζα αυτή τη δυνατότητα με τίποτα στον κόσμο.
Τα γράφω όλα αυτά και δακρύζω. Θες οι ορμόνες, θες η χαρά της μητρότητας; Δεν ξέρω αλλά συγκινήθηκα πάρα πολύ.
Το Σάββατο πήγαμε και ρίξαμε μια ματιά σε έπιπλα για το βρεφικό δωμάτιο και είναι όλα πανάκριβα. Ο πωλητής βέβαια πήγε να μας τα παρουσιάσει όλα φτηνά και ανθεκτικά. Φυσικά για το παιδί μας θέλουμε το καλύτερο αλλά παίζει ρόλο και πόσο καιρό θα χρησιμοποιήσει το κάθε πράγμα.
Είδαμε μια κούνια-κρεβατάκι που μπορούμε να βάλουμε δίπλα απ’το κρεβάτι μας φοβερή και θέλω να την πάρω. Φυσικά θα είναι μόνο για τον πρώτο χρόνο γιατί μετά δε θα χωράει το μωράκι μας εκει μέσα αλλά δε θέλω από πολύ μικρό να το αφήνω μόνο στο δικό του δωμάτιο.
Μια φίλη και συνάδελφος μου (που γεννησε πριν 2 χρόνια περίπου, την ίδια εποχή πάνω-κάτω που θα γεννήσω κι εγώ με το καλό) μου είπε ότι μόλις μάθουμε το φύλο είναι καλό ν’αρχίσουμε τις αγορές για ρουχαλάκια γιατί μετά τις γιορτές αρχίζουν οι εκπτώσεις και δε θα βρίσκω εύκολα αυτά που θέλω. Φυσικά στις εκπτώσεις θα’χει καλύτερες τιμές αλλά αν δεν βρίσκω αυτά που θέλω τι να το κάνω; Θα πάρω μάλλον λίγα ρουχαλάκια, χειμωνιάτικα για τους πρώτους μήνες και μετά, όταν με το καλό έρθει η άνοιξη θα’χει νέα ρουχαλάκια στα μαγαζιά.
Όλα αυτά είναι διαδικαστικά και ίσως τα σκέφτομαι αρκετά νωρίς αλλά θέλω να’μαι έτοιμη για το μικρό μας θαύμα 🙂
Ζηλιαρόγατα στην πόλη 
Ωχ… βλέπω να μη μένουν λεφτά για το μαιευτήριο. 😆
Δεν ξέρεις πόσο σε χαίρομαι που είσαι τόσο χαρούμενη!
Όλα καλά θα πάνε, γλυκιά μου, θα δεις…
Να μας σκανάρεις το ultrasound να το δούμε κι’ εμείς.
Φιλιά πολλά!
Πρέπει να μείνουν αλλιώς ούτε να το σκέφτομαι δε θέλω!!
Ελπίζω κι εύχομαι όλα να πάνε καλά. Δεν ξέρεις πόσο προσεύχομαι γι’αυτό 🙂
Αν μου δώσουν το ultrasound σε cd λες να το ανεβάσω εδώ; Να κάνει την πρώτη του δημόσια εμφάνιση το μωράκι 😀
Φιλάκιαααααααααααα
Μη σου φαίνεται παράξενο που λέγοντας όλα αυτά … συγκινήθηκες .
Εδώ … συγκινηθήκαμε με όλη αυτήν την λαχτάρα σου … εμείς .
Όλα να έρθουν και να πάνε , με το καλό .
Σίλια μου σ’ευχαριστώ από καρδιάς! Δεν μπορείς να φανταστείς τι σημαίνουν τα λόγια σου για μένα