Η χαζομαμά και η ζουζουνίτα

Απ’τον καιρό που’χω να μπω εδωμέσα έχει αλλάξει και το wordpress! 🙂

Τι κάνετε φιλενάδες και φιλενάδοι μου; Όλα καλά;

Εμείς μια χαρά δόξα σοι ο Θεός. Γεννήθηκε η ζουζουνίτα μας και τρέχουμε να την φροντίσουμε. Που δεν υπάρχει πιο ευχαριστος ή περισσότερο εξαντηλτικός στόχος. Όσο κι αν κουράζομαι όμως το να την φροντίζω μου δίνει μια χαρά που δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια. Είναι λες και το σώμα μου φτιάχτηκε για να πετύχει αυτό το θαύμα, να μεγαλώσει και να θρέψει αυτό το μωράκι.

Για να μην πω για την τεράστια αγάπη γιατί ξέρετε καλά όσοι με διαβάζετε ότι υπήχε πολύ πριν γεννήσω. Τώρα όμως έχει προσωπο, ένα τεράστιο χαμόγελο και λαμπερά ματάκια. Κοιμάται δίπλα μου και ξυπνώ συνέχεια να την ελέγχω και να την κοιτώ για να’μαι σίγουρη ότι είναι καλά. Αυτό θέλω και γι’αυτό παρακαλώ, να’ναι καλά το μωρό μου, να το’χει καλά η Παναγιά.

Όλα τα αρνητικά, τα μαύρα, δε θέλω να τα βλέπω ή να τ’ακούω. Ο κόσμος μου απέκτησε ένα κέντρο κι είναι η μικρή ζουζουνίτα που τώρα που γράφω κοιμάται κι ονειρεύεται το μωράκι μου. Είμαι χαζομαμά όπως είπες Σίλια μου και πολύ περήφανη και απίστευτα χαρούμενη γι’αυτό. Εκείνες οι πρώτες στιγμές που την κράτησα στην αγκαλία μου είναι γεμάτες με τα πιο δυνατά συναισθήματα που έχω ζήσει. Ακόμα και τώρα όταν κοιτώ τις φωτογραφίες από κείνες τις στιγμές γεμίζουν τα μάτια μου δάκρυα.

Ανυπομονώ να φτιάξει λίγο ο καιρός να αρχίσουμε να πηγαίνουμε τις βολτίτσες μας η χαζομαμά και η ζουζουνίτα 😉